من به عنوان یک کشیش آنگلیکان، تحت قدرت روم نیستم و هیچ ارتباط مستقیمی با پاپ ندارم. با این حال، هر بار که فرانسیس را فعال می بینم، از صمیم قلب غبطه می خورم که کاش عضوی از تیم او بودم. دیدار اخیر وی با سید سیستانی در عراق یکی از نمونه فعالیت های او است. این اقدام وی یک ابتکار عمل قدرتمند و بی سابقه بود.
ظاهراً این اولین بار بود که یک پاپ با یک روحانی ارشد مسلمان این گونه ملاقات می کرد. درک این نکته که چرا ترتیب چنین ملاقاتی انقدر به طول انجامیده است دشوار است؛ به هر حال فرانسیس با شعار “همه ما برادر هستیم” وارد عراق شد و اینطور که به نظر می رسید وی قصد دارد گذشته را جبران کند!
موانع بسیاری برای ایجاد روابط واقعی و برادرانه بین شرق اسلامی و غرب مسیحی وجود دارد. پاپ اعظم در هنگام خروج از فرودگاه از همان محلی عبور كرد كه ژنرال قاسم سلیمانی سال پیش به دستور ترامپ رئیس جمهور وقت آمریكا ترور شده بود! آیا واقعاً می توان با در نظر گرفتن سابقه خشونت بار استعماری که برای نسل پیشین، عراق و جهان اسلام را ویران کرد و به تاراج برد، هیچ روابط حسنه ای انتظار داشت؟
چالش های به وجود آمده واقعاً دلهره آور است، اما مطمئناً رهبران مذهبی ما بهترین امید ما برای بازسازی روابط از هم گسیخته هستند. دوستی ها بر اساس گفتگوی صادقانه بنا شده و همانطور که یک سیاستمدار بسیار خردمند ایرانی برای من خاطر نشان کرد “سیاستمداران گفتگو نمی کنند بلکه مذاکره می کنند». در صورت داشتن امید واقعی به پیشرفت، ما باید فراتر از مذاکرات با محوریت منافع شخصی، به عنوان اعضای یک خانواده انسانی به گفتگوی واقعی بپردازیم.
پاپ به مردم عراق گفت: “من پشیمان و شرمنده آمده ام و از خداوند و خواهران و برادرانم بخاطر این همه تخریب و بی رحمی طلب عفو می کنم.” این سخنان یک برادر واقعی در بشریت است نه کسی که بدنبال قدرت یا منصب است و این نوع زبانی است که غرب مسیحی باید همیشه حین گفتگو با خواهران و برادران مسلمان خود در شرق بکار برد. فقط مردان و زنان اصیل با خدا می توانند اینگونه صحبت کنند و فقط چنین انسانهایی می توانند با وجود تاریخی پر از درد و رنج، با لطف و بخشش پاسخ دهند.
من بخاطر وجود پاپ فرانسیس خدا را شکر می کنم، همانطور که برای وجود سید سیستانی از خدا ممنونم. باشد که نمونه برادری آنها افراد با ایمان در سراسر جهان شرق و غرب را تحت تاثیر قرار دهد تا در عشق برادرانه و خواهرانه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. وقت آن رسیده است که کلیسا و مسجد در آغوش عشق الهی یکپارچه شوند و ما باید به خاطر تمام بشریت این کار را فوراً انجام دهیم.