پنجاه و هفتمین سالگرد ترور جان کندی: ابعاد پنهان و نقش اسرائیل

بسیاری از آمریکایی ها از روز اول به لیندون جانسون مشکوک شدند و از آن زمان محققان بسیاری وی را به عنوان طراح کودتای دالاس شناسایی کرده اند. تگزاس قلعه نظامی جانسون بود، کسی که سفر کندی به دالاس را طراحی کرده بود، جایی که می توانست همدستان رده بالای خود را برای آماده سازی یک حمله غافلگیرانه، بسیج کند. جنایت جانسون هیچ مغایرتی با اسرائیل ندارد و جنایت جانسون جنایت اسرائیل هم است. جانسون در تمام مدت، عامل اسرائیل بوده است، و تمام مبارزات وی از سال ۱۹۴۸ توسط آبراهام فاینبرگ، تامین مالی می شد. فاینبرگ مسئول جمع آوری کمک های مالی صهیونیست و همچنین یکی از چهره های اصلی پروژه هسته ای دیمونا بود.

 ما همچنین می دانیم که این فاینبرگ بود که با بسیج کردن افراد خود در مطبوعات، کندی را به انتخاب جانسون به عنوان معاون رئیس جمهور وادار کرد. همکاری نزدیک و مخفی جانسون با اسرائیل طی سالهای گذشته افشا شده است. وی به خاطر تمام کارهایی که برای اسرائیل انجام داده است، از طرف مطبوعات بین المللی یهودی، مکرراً مورد تمجید قرار می گیرد. برخی از روزنامه نگاران اسرائیلی پا را فراتر نهاده و ادعا می کنند جانسون مخفیانه یهودی بوده است.

 ماجرای حمله به ناو یو اس اس لیبرتی USS Liberty)) توسط اسرائیل، گواه بر آن است که جانسون آمادگی این را داشت که به خاطر اسرائیل به کشور خود خیانت کند. ناو USS Liberty یک کشتی غیر مسلح آژانس امنیت ملی (NSA) بود که اسرائیل سعی داشت آن را با تمام خدمه خود در طول جنگ شش روزه غرق کند و این جنایت را به گردن مصر بیندازد. این عملیات با شکست مواجه شد، اما جانسون آن را فاش نکرد. حتی شواهدی موجود است مبنی بر اینکه وی در ابتدا ناوگان ششم مستقر در نزدیکی این حادثه را از نجات کشتی منع کرده است. با جمع بندی تمام آنچه جانسون برای اسرائیل انجام داده است بعلاوه ترور كندی، به راحتی می توان او را یك سایان (sayan) و نماینده اسرائیلی دانست.

 در ششم ژوئن سال ۱۹۶۸، رابرت (برادر جان کندی) هنگام جشن پیروزی در انتخابات مقدماتی کالیفرنیا، که در آن وی به عنوان محتمل ترین  نامزد دموکرات ها در انتخابات ریاست جمهوری معرفی شده بود، کشته شد. اولین چیزی که باید دانست این است که رابرت هرگز نتایج تحقیقات رسمی درباره مرگ برادرش را باور نکرد و او مصمم بود که یک بار در کاخ سفید، تحقیقات را مجددا آغاز کند. این دو قتل،  در کتاب دیوید تالبوت تحت عنوان “برادران: سرگذشت پنهان دوران کندی”، که در سال ۲۰۰۷ توسط سایمون و شوستر منتشر شد، کاملاً شرح داده شده است. بنابراین عقل سلیم به ما می گوید کسانی که جان را به قتل رسانده اند انگیزه روشنی برای جلوگیری از رسیدن رابرت به کاخ سفید داشتند.

 ظاهراً رابرت توسط یک فلسطینی به نام سیرهان سیرهان کشته شد. اما در اینباره دو مسئله وجود دارد: اول اینکه شواهدی موجود است که نشان می دهد سیرهان هنگام شلیک در وضعیت هیپنوتیزم بوده است. او ادعا می کند که از اقدام خود هیچ چیزی به یاد نمی آورد و معاینات روانپزشکی ثابت کرده است که حرف او صحت دارد. جالب است بدانید که محقق اسرائیلی رونان برگمن در کتاب اخیر خود تحت عنوان “برخیز و اول بکش: سابقه مخفی ترورهای هدفمند اسرائیل”، فاش کرد که در سال ۱۹۶۸، نیروهای دفاعی اسرائیل در حال آزمایش بر روی امکان برنامه ریزی ترور از طریق هیپنوتیزم بودند. ثانیاً، شواهد مربوط به مسیرحرکت گلوله و پزشکی قانونی، قتل رابرت کندی توسط  سیرهان را تایید نمی کند. زیرا گلوله های مهلک از پشت شلیک شده است، در حالیکه رابرت هرگز به سیرهان پشت نکرده است. با استناد به این دلایل، رابرت کندی جونیور اکنون در تلاش است تا پرونده را مجدداً به جریان اندازد.

 در اینجا نمی توانم به جزئیات بیشتری بپردازم، اما بگذارید اینطور به قضیه نگاه کنیم: طبق گزارش مقامات رسمی، سیرهان به دلیل نفرتی که از اسرائیل داشت رابرت اف کندی را کشت، زیرا او پی برده بود که رابرت به اسرائیل قول کمک نظامی داده است. بنابراین کسانی که با استفاده از سیرهان ترور رابرت را ترتیب داده اند، با یک تیر دو نشان زدند: هم از شرّ رابرت کندی خلاص شدند، و هم حس ضد فلسطینی شدیدی را در میان آمریکایی ها برانگیختند. این دیدگاه به خودی خود مدرکی برای اثبات مشارکت اسرائیل نمی سازد، اما اگر آن را با سرنخ هایی مقایسه کنیم که به نقش اسرائیل در ترور جان می رسد، یک دلیل دیگر برای متّهم کردن موساد داریم.

 ادوارد کلاین، نویسنده کتاب نفرین کندی، گزارش داد که “طبق داستانی که در محافل عرفانی یهودیان روایت می شود”، این نفرین به حادثه ای برمی گردد که در آن پدر جان و رابرت، جوزف کندی، سفیر وقت آمریکا در لندن، یک بار از دعای ریاکارانه جمعی از یهودیان حسیدی بر روی عرشه کشتی های ماورای اطلس، شکایت کرده بود، در نتیجه به خاخام گفته شد تا “کندی را نفرین کند و بر او و همه پسرانش لعنت فرستد تا به سرنوشتی غم انگیز دچار شوند.” مطمئناً این افسانه ای است که خود کلاین اختراع کرده است. آنچه مهم است پیام مرموز این افسانه است: کندی ها به عنوان دشمنان یهودیان به قتل می رسند. این پیام توسط نویسنده یهودی دیگر، رونالد کسلر، به روشی کاملاً زیرکانه در کتاب “گناهان پدر”، که عنوانش اشاره ای نه چندان پنهانی به آیه ای مشهور از تورات دارد، بسط داده شده است: “من، یهوه (Yahweh)، خدایی حسود هستم، فرزندان را به خاطر گناه والدینشان، تا نسل سوم و چهارم از کسانی که از من متنفرند، تنبیه می کنم. »(خروج ۵:۲۰). به گفته کسلر، گناه اصلی جوزف کندی این است که “ثابت شده او یک ضد یهودی و مماشات کننده با آدولف هیتلر بود.” و این صحت دارد که جوزف کندی از سیاست کج دار و مریض نخست وزیر انگلیس، نویل چمبرلین، در سال ۱۹۳۹، علیه چرچیل جنگ طلب حمایت کرد.

 جالب اینجاست که در آن روز آفتابی در ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳، دقیقاً در لحظه و مکان شلیک به جان اف کندی، شخصی به نام لوئی استیون ویت، با یک چتر سیاه ایستاده بود که بعداً ادعا کرد که قصد داشته در مورد سیاست پدر جان اف کندی در سال ۱۹۳۸ که سیاست مماشات هیتلر بود، به وی طعنه زند، زیرا چتر سیاه نماد شناخته شده نویل چمبرلین است.

  با توجه به کنترل اسرائیل بر اطلاعات جهان غرب، من معتقدم که حقیقت در مورد جنایات اسرائیل نمی تواند ناگهان در دنیای غرب آشکار شود. اما به تدریج به واسطه کار حقیقت جویان، در حال فاش شدن است و در کشورهایی که کنترل صهیونیست ها وجود ندارد، این حقایق به طور گسترده ای شناخته شده است. سرهنگ معمر قذافی علناً عقاید خود را مبنی بر اینکه بن گوریون دستور ترور کندی را صادر کرده است، بیان کرد و حتی جسارت داشت که قبل از مجمع عمومی سازمان ملل در ۲۳ سپتامبر ۲۰۰۹ خواستار تحقیق بین المللی در این مورد شود. جالب اینکه، من فکر می کنم اگر این موضوع  در رسانه جریان اصلی مطرح شود، از جانب اسرائیل خواهد بود.

این روزنامه نگاران یهودی یا اسرائیلی بودند که درگیری بین کندی و بن گوریون بر سر شهر دیمونا را علنی کردند. من مطمئن هستم که این واقعیت که بن گوریون دستور ترور کندی را صادر کرده است، در محافل کاملاً آگاه یهودی، یک راز آشکار است. از آنجا که اسرائیلی ها و یهودیان آمریکایی اکنون به صراحت در مورد نفوذ خود در جهان و حق خود برای حذف کسانی که مانع سرنوشت متعالی اسرائیل می شوند، رجز می خوانند، تعجب نمی کنم اگر روزی یک روزنامه نگار اسرائیلی علناً از بن گوریون به خاطر رهایی اسرائیل از شرّ آن “یهودی ستیز خطرناک، کندی” قدردانی کند.

 مستند “اسرائیل و ترور برادران کندی” در اینجا موجود است.