فلسطینی ها مردم قهرمانی هستند، اما در یک درگیری مسلحانه، اسرائیل از همه مزایا و منافع برخوردار است. درک اینکه چگونه فلسطینیان می توانند با این ابزار کم پیروز شوند دشوار است. بی گمان این همه درگیری های مسلحانه از طرف فلسطینی ها نیست. بسیاری از این حملات، حداقل آنهایی که از طرف فلسطینی ها می باشند، غیر مسلحانه هستند زیرا فلسطینیان سلاح کمی دارند. در چنین شرایطی آنها به تعداد زیادی از شرکت کنندگان غیر مسلح نیاز دارند و هنوز تعداد کافی شرکت کننده برای مختل کردن امنیت اسرائیل وجود ندارد.
فلسطینی ها می توانند این درگیری را برای همیشه به آخرین درگیری تبدیل کنند، اما این کار تنها با هزینه بسیار گزافی امکان پذیر است چرا که اسرائیلی ها به طور فزاینده ای بی رحمانه تر رفتار خواهند کرد، و کشورهای دیگر تمایلی برای توقف آنها نشان نداده اند.
در داخل، قدرت و سلطه فلسطینی درمانده و عاجز به نظر می رسد. در مورد نتانیاهو، این یکی دیگر از معضلات از رسوایی فساد وی است و به این رویه همچنان ادامه داده است. بدیهی است که ضد اعتبارسنجی طرح “عادی سازی” سلطنت های عرب، بحران کنونی است. این در نهایت برای آنها یک بن بست است و اقدامات اسرائیلی ها علیه فلسطینی ها فقط تدبیر دیپلماتیک آنها را به پایان می رساند.
درمورد نقش و دلیل ایجاد این تجاوزات توسط اسرائیلی ها، می توان گفت این تنها کاری است که نتانیاهو می داند چگونه انجام دهد. و بسیاری از اسرائیلی ها عاشق درگیری با فلسطینیان هستند. آنها می خواهند هرچه سریعتر فلسطینیان را بکشند و از این کشور اخراج کنند.
سازمانهای بین المللی برای توانمندسازی ضعیفان در نظر گرفته نشده اند و به ندرت پیش آمده است که چنین کاری کنند. هدف آنها این است که به قدرتمندان این امکان را بدهند تا از قدرت خود بطور موثرتر استفاده کنند. در غیر این صورت، قدرتمندان به سادگی سازمان های بین المللی را کنار گذاشته و قدرت خود را خارج از آنها اعمال می کنند. این در واقع همان کاری است که آمریکا و اسرائیل انجام می دهند. آنها برای قوانین بین المللی یا معاهدات و توافق نامه هایی مانند برجام هیچ احترامی قائل نیستند. ایالات متحده به سادگی به سوریه لشکرکشی کرد و سرزمین و نفت آن را به سرقت برد و این اقدامات را نه بر اساس قوانین بین المللی بلکه برخلاف آن انجام داد؛ درست مثل نقض حریم هوایی لبنان و حملات هوایی علیه سوریه توسط اسرائیل. حقوق بین الملل بسیار ارزش خود را از دست داده است.
چند نشانه مثبت در تغییرات تدریجی معادلات خاورمیانه وجود دارد، از جمله توانایی اقتصاد ایران در جهت افزایش اشتغالزایی، موفقیت سوری ها در بازپس گیری اکثر زمین های خود و دفاع از آنها، و همچنین تظاهرات عراقی ها با هدف آزادی از متجاوزان در وطن خود. اما قدرت تخریب امپریالیست ها هنوز هم عامل بسیار بزرگی است. در پایان آنها خودشان از منطقه خارج می شوند، اما این پایان هنوز نزدیک نیست.