اگر قرار باشد جنگ جهانی سوم رخ دهد، توسط ایالات متحده در یکی از سه منطقه هند-اقیانوس آرام در نزدیکی مرز چین، اروپای مرکزی علیه روسیه و یا در خاورمیانه با هدف قرار دادن ایران، راه اندازی خواهد شد. اینها نقاط مهم و کلیدی جهان هستند. آیا احتمال اینکه در یک یا چند تا از این نقاط، جنگ رخ دهد وجود دارد؟ به نظر من آنچه که بعید به نظر می رسد ممکن است روزی به وقوع بپیوندد زیرا ایالات متحده را تندروهای سلطه گر اداره می کنند؛ جنگهای بی پایان توسط سلاح های گرم و یا سایر استراتژی های مورد علاقه آنها برای کنترل سیاره زمین، منابع و جمعیت آن غیر ممکن نیست.
از زمانی که ایالات متحده در ژوئن ۱۹۵۰ به طور پیشدستانه به کره شمالی غیر متخاصم حمله کرد، به دنبال آن وضع دائمی جنگ علیه یک ملت به طور پیاپی یکی پس از دیگری شکل گرفت. یازده سپتامبر مادرِ تمام عملیات های پرچم دروغین (false flag)، مورد حمایت دولت ایالات متحده، جنگ های بی پایانی را در مناطق مختلف علیه دشمنان ساختگی به راه انداخت.
تندروها که مسئولیت سیاست خارجی بایدن را بر عهده دارند، ریسک کرده و اوضاع کنونی را بیش از پیش تشدید می کنند. به نظر من پیشرفت مذاکرات گزارش شده برجام در وین بین ایران، سه کشور اروپایی، روسیه و چین، بیش از آنکه واقعی باشد یک خیال واهی است. ایالات متحده قصد ندارد همه تحریم های غیرقانونی اعمال شده علیه ایران را لغو کند یا روابط را عادی سازد. تا زمانی که جمهوری اسلامی از کنترل ایالات متحده آزاد است، تغییر این رژیم در لیست اهداف ایالات متحده باقی خواهد ماند.
در حالی که جنگ آمریکا علیه ایران بعید به نظر می رسد اما این اتفاق به طور تصادفی یا تعمداً امکان پذیر است. مقامات ایرانی از این خطر آگاهند چرا که آنها برای حمایت از ملت در دفاع از خود درصورت حمله دشمن، از لحاظ نظامی آماده شده اند. خوشبختانه ایالات متحده هرگز تا این حد پیش نخواهد رفت، اما هیچکس نمی داند در آینده چه پیش خواهد آمد. در مورد اسرائیل، این کشور بدون اجازه و دخالت آمریکا به ایران حمله نخواهد کرد اما به نظر من در آینده ممکن است این اتفاق رخ دهد.
عادی سازی روابط بین برخی از کشورهای عربی و اسرائیل احتمالاً به دنبال فشارهای شدید ایالات متحده، شاید برخی قلدری ها و ممکن است انگیزه های مالی باشد. همچنین خوب می دانیم که کشور یهود دارای سلاح هسته ای و خطرناک است. هیچ کشور منطقه ای یا کشورهای دیگر، امنیت آن را تهدید نمی کنند. از زمان جنگ یوم کیپور در سال ۱۹۷۳، کشورهای عربی صلح با اسرائیل را حفظ کردند و به احتمال زیاد به این رویه ادامه خواهند داد.
حقوق فلسطین فقط لفظاً به رسمیت شناخته می شود. جامعه ملل جهانی، از جمله کشورهای عربی، برای کمک به آنها اقدام آنچنانی نکرده اند. آنها تا حد زیادی در پی مبارزه آزادیبخش خود هستند. نسلهای متمادی است که اینگونه بوده است.
چند سال پیش، من با یک فلسطینی ملاقات کردم که در شیکاگو زندگی می کرد. من به شدت از حقوق فلسطین حمایت می کنم و بارها در مورد جنایات بسیار شدید اسرائیل علیه آنها نوشته ام. با این وجود از بی تفاوتی این فلسطینی ترک وطن کرده نسبت به هم وطنان خود، بسیار ناامید شدم. من که به بحث درباره اینکه از آنها سوءاستفاده می شود تمایلی نداشتم، با او زیاد مخالفت نکردم اما هرگز مکالمه کوتاهمان را درباره وضعیت بغرنج مردم فلسطین فراموش نکردم. من هیچ جبران خسارت و تسکینی برای این مردم در پیش رو نمی بینم.
ملت های عربی منافع خود را دنبال می کنند و این بنفع آنهاست که برای بهره وری از منافع خود، روابط با غرب را حفظ کنند (آنچه فلسطینیان نمی توانند برای عربها به ارمغان آوردند).
اسرائیل می خواهد فلسطینیان مورد کم توجهی قرار گیرند، در انزوا باشند و آنقدر ضعیف شوند که نتوانند از حقوق خود دفاع کنند. بسیار جای تعجب است با اینکه حماس در ژانویه ۲۰۰۶ اکثریت آراء پارلمانی را به دست آورد (آخرین باری که انتخابات فلسطین برگزار شد). غزه سال بعد به بزرگترین زندان روباز جهان تبدیل شد و به دلیل بی تفاوتی جامعه جهانی نسبت به رنج ها و مصائب مردم آن، همچنان در چنین شرایط سختی به سر می برد. فکر نمی کنم هیچ تغییر مثبتی در روزهای پیش رو اتفاق افتد.
هر دو جناح راستگرای حزب جنگ آمریكا (بایدن به عنوان جدیدترین آنها ) یك طرفه از اسرائیل حمایت می كنند. از زمانی که هری ترومن اولین رهبر جهان، دولت یهود را در ماه می سال ۱۹۴۸ به رسمیت شناخت، اینگونه بوده است. او لحظاتی پس از اینکه اسرائیل خود را به عنوان کشوری غصب شده توسط فلسطین اعلام کرد، پذیرش رسمی آمریکا را ارائه داد.
از زمان اعلامیه بالفور در سال ۱۹۱۷، خود مختاری فلسطین و سایر حقوق اساسی آن به خصوص توسط ایالات متحده و انگلیس منسوخ شد، البته به استثنای آنچه که بطور لفظی بیان می شد. بیش از یک قرن درگیری، اشغال، خلع ید و سرکوب های بی پایان همراه با از هم گسیختگی اجتماعی و فرهنگی، شرایط فلسطینیان محاصره شده را توصیف می کند. هیچ پایانی برای این شرایط در نظر گرفته نشده است زیرا جامعه جهانی حقوق آنها را نادیده می گیرند.
نظر آخر اینکه تندروهای قدرتمند غیر دموکراتیک به ظاهر دموکرات، من را وحشت زده می کنند. من فکر می کنم آنها مشتاقانه می خواهند جنگ های بیشتری رخ دهد و در حال تصمیم گیری هستند که به چه کسی حمله کنند. وقتی ایالات متحده به طور پیشدستانه به ملت دیگری حمله می کند، بهانه هایی می تراشد تا آنچه که غیرقابل توجیه است را توجیه کند. آیا دمکرات های در اصل غیر دمکراتیک پرچم دروغین دیگری از نوع یازده سپتامبر در سر دارند تا دلیلی برای راه اندازی جنگ های بیشتر باشد؟
من بسیار نگران این هستم که ممکن است نقشه ای شبیه به این در واشنگتن طراحی شده باشد تا وقتی تندروهای رژیم بایدن زمان را مناسب دیدند آن را عملی کنند. شک دارم که این طرح علیه چین، روسیه یا ایران باشد، اما به دلیل خشم آنها برای سلطه جهانی بی چون و چرا، هیچ چیز غیر ممکن نیست.