برای درک سیاست خارجه بایدن، ابتدا باید به این سوال مهم پاسخ دهیم “آیا بایدن ایالات متحده را به سمت سیاست خارجه نرم تری سوق می دهد؟” بی تردید هم سبک و هم محتوای این سیاست ملایم تر خواهد بود. برخلاف ترامپ، سخنرانی ها و بیانیه های بایدن برای همه دولت های خارجی و در مورد بسیاری از مسائل جهانی، مسالمت آمیز و دوستانه است. همچنین ظهور ایالات متحده به عنوان یک دوست خوب و کشور بین المللی معتمد، باعث ایجاد روابط شخصی بهتری با دیگر رهبران جهان می شود.
احتمالاً اصل سیاست های بایدن نیز نرم تر و ملایم تر است. او سعی خواهد کرد تا ایالات متحده را در یک سیستم جهانی مانند توافقنامه آب و هوایی پاریس و به طور کلی تجارت آزادتر انطباق دهد ( به استثنای احتمال تعرفه های آلومینیوم امارات متحده عربی و استانداردهای مربوط به کار). بایدن برخلاف یک جانبه گرایی ترامپ، مسیر چند جانبه تری را طی خواهد کرد.
در مورد ایران، بایدن به طور لفظی و در عین حال حقیقی سازگارتر خواهد بود. او می خواهد ایران، اروپا و ایالات متحده در یک توافق نامه سودمند دوجانبه باشند و در این راستا امتیازاتی بدهند. در واقع، تثبیت مجدد تعرفه های ایالات متحده توسط بایدن برای صادرات آلومینیوم امارات (که اخیراً ترامپ این تعرفه ها را لغو کرده بود) و توقف در فروش سلاح های آمریکایی به عربستان سعودی و امارات متحده عربی بدون شک نشانه ای از صلح با ایران و تلاشی برای کاهش خصومت و افزایش احتمال مذاکرات پایدار می باشد.
در مورد بیانیه بلینکن مبنی بر اینکه ابتدا ایران باید گام بردارد، باز هم این تعبیر را می توان داشت که آمریکا تمایل به احیاء توافقنامه دارد. سخنان وی مبنی بر اینکه ابتدا ایران باید به تعهدات خود بازگردد، عمدتاً برای مخاطبان سیاسی آمریکا می باشد تا نشان دهد بایدن فرد چندان آرامی نیست همانگونه که ترامپ اغلب او را به تصویر می کشید. شرایط فعلی به نحوی است اگر بخواهیم از بعد منطق به آن بنگریم، آنچه برای یک طرف منطقی به نظر می رسد اغلب برای طرف مقابل غیر منطقی است. “منطق” مانند زیبایی می ماند که باید به چشم بیننده بیاید.
معاملات باید شامل منافع منصفانه ای برای هر دو طرف باشد. از نظر ایالات متحده نقایص زیادی در معامله اصلی وجود دارد نقایصی نظیر بازرسی های ناکافی، موشک های بالستیک قاره پیما (ICBMs) و مسیری هموار برای دستیابی سریع به سلاح های هسته ای. با این حال، بایدن در مذاکرات با ایران ممکن است تا حدی از شدت این خواسته ها بکاهد. وی با مجلسی از نمایندگان و سنا تحت کنترل دموکرات ها، بدون هیچ ترس از مخالفت سرسخت کنگره، قادر است آنچه را که می خواهد انجام دهد. بهترین مذاکرات سیاست خارجی همیشه به طور غیر علنی انجام می شود. بر این اساس، همیشه چنین بحث های آمریکایی-ایرانی می تواند وجود داشته باشد و اگر آنها مثمر ثمر باشند، مهم نیست که چه کسی گام اول را برداشته است.